Η Ομοιοπαθητική είναι ένα θεραπευτικό σύστημα με ιστορία πάνω από διακόσια χρόνια. Θεμελιώθηκε ως επιστήμη το 1796 από τον Samuael Hahneman, όμως οι ρίζες της βρίσκονται στην αρχαιότητα και απηχούνται στη γνωστή ρήση του πατέρα της Ιατρικής, Ιπποκράτη: «Τα όμοια της ομοίοις εισίν ιάματα».

Αυτή ακριβώς είναι η πεμπτουσία της Ομοιοπαθητικής: θεραπεύει τα όμοια με τα όμοια, δηλαδή αντιμετωπίζει μια ασθένεια με φάρμακα που, όταν τα λαμβάνει ένας υγιής οργανισμός ως φυσικές ουσίες, παράγουν όμοια συμπτώματα.

Η Ομοιοπαθητική αντιλαμβάνεται τα συμπτώματα ως αντίδραση του οργανισμού ενάντια στην ασθένεια και στοχεύει στην ενίσχυση αυτής της αντίδρασης και όχι στην καταπίεση της.

Στόχος της είναι να βοηθά τον οργανισμό να ανακτήσει την υγεία του διεγείροντας τις δικές του φυσικές δυνάμεις. Με άλλα λόγια, θεραπεύει τον ασθενή και όχι την ασθένεια!

Η ομοιοπαθητική θεραπεία στοχεύει στην ίαση των περισσότερων ασθενειών και όχι απλά στην ανακούφιση των συμπτωμάτων και αφορά όλα τα επίπεδα του οργανισμού, σωματικό και ψυχοδιανοητικό, επιφέροντας μια ισορροπία.

Η δράση της Ομοιοπαθητικής είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική και εμφανής όχι μόνο σε χρόνια αλλά και σε οξέα περιστατικά, όπως λοιμώξεις και φλεγμονές.

Η διάρκεια της θεραπείας εξαρτάται από τη βαρύτητα κάθε περιστατικού. Στα οξέα το χρονικό διάστημα είναι μικρό και οπωσδήποτε μικρότερο από αυτό της συμβατικής φαρμακευτικής αγωγής. Στα χρόνια, η διάρκεια μπορεί να είναι μεγαλύτερη ανάλογα με τη βαρύτητα του περιστατικού.

Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα προέρχονται κατά κύριο λόγο από φυτά και, δευτερευόντως, από ορυκτά. Δεν πρέπει να ταυτίζονται με τις βιταμίνες, τα ιχνοστοιχεία και τα άλλα φυτοθεραπευτικά σκευάσματα.

Είναι ενεργειακά σκευάσματα με ισχυρή θεραπευτική δράση αλλά απόλυτα ασφαλή, μη τοξικά και μη εθιστικά, λόγω του τρόπου παρασκευής τους που περιλαμβάνει πολλές αραιώσεις.

Δεν έχουν παρενέργειες και μπορούν με ασφάλεια να χορηγηθούν σε νεογνά, βρέφη, παιδιά, εγκύους, θηλάζουσες γυναίκες και ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς.

Η παρασκευή και η κυκλοφορία τους είναι επίσημα κατοχυρωμένες από την ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία (κοινοτική οδηγία ΟΔ/92/73/ΕΟΚ της 22/09/1992 και την εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας από 1/1/1994).

Η Ομοιοπαθητική έχει ευρύτατο θεραπευτικό φάσμα. Εφαρμόζεται σε όλες τις παθήσεις εκτός από αυτές που απαιτούν επιβεβαιωμένα χειρουργική επέμβαση και σε βαριές μη αναστρέψιμες παθολογοανατομικές βλάβες.

Ωστόσο, μπορεί να βοηθήσει και στη Χειρουργική, π.χ. για να πωρωθεί ταχύτερα ένα κάταγμα, να επουλωθεί γρήγορα ένα χειρουργικό τραύμα ή να ελαττωθεί ο μετεγχειρητικός πόνος.

Οι νοσολογικές καταστάσεις στις οποίες βοηθά η Ομοιοπαθητική αφορούν όλα τα συστήματα του οργανισμού είτε πρόκειται για σωματικό πρόβλημα (πεπτικό, αναπνευστικό, δέρμα, ουροποιητικό, γεννητικό, νευρικό, αλλεργίες, θέματα εγκυμοσύνης και θηλασμού) ή ψυχικό (αγχώδεις εκδηλώσεις, κρίσεις πανικού, αϋπνίες, κατάθλιψη, κ.λπ.) σε ενήλικες αλλά και παιδιά όλων των ηλικιών, καθώς επίσης σε νεογνά και εγκύους.

Σε επείγουσες καταστάσεις (λοιμώξεις, αλλεργικές αντιδράσεις, νευραλγίες, ημικρανίες), η δράση της είναι καταλυτική, άμεση κι αποτελεσματική.

Η Ομοιοπαθητική πρέπει να ασκείται από ιατρούς, ενώ ο ομοιοπαθητικός ιατρός οφείλει να συνεργάζεται αρμονικά με όλους τους ιατρούς άλλων ειδικοτήτων.

Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα μπορούν να συνδυαστούν με τα συμβατικά και δεν έχουν αλληλεπιδράσεις, ενώ η απόφαση της διακοπής ή όχι κάποιου συμβατικού φαρμάκου εξαρτάται από το θεραπευτικό όφελος στον ασθενή.

Φωτεινή Βαλσαμίδου

Ομοιοπαθητικός Ιατρός – Γενικός Οικογενειακός Ιατρός.